Day 11. Weinig slaap, de Bromo & weer weinig slaap

Nou, maak 01:00 ophalen maar 12:00 van. Rond deze tijd werden wij bruut uit onze slaap gehaald, blijkbaar was de communicatie niet helemaal zo goed verlopen .
Om half 1 pikten we de andere groepsleden op, toevallig ook 4 Nederlanders tussen de 18 en 26 waar het direct leuk mee klikte. Tot 4 uur hebben we in de bus gezeten richting de Bromo vulkaan. Eenmaal op de plek aangekomen gingen we aan de wandel. Er was ons door andere bezoekers verteld dat je je warm moest aankleden want het kon boven bij de berg nogal koud zijn. Wat ons niet verteld was is dat je eerst nog zo’n 3 kwartier door de bush moest lopen en je dit echt even het gevoel kon geven dat je al tijden niks aan beweging hebt gedaan. Man wat zwaar, onder andere ook door de ander soort lucht die er hangt. Maar was het zeker waard. Eenmaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht op de zonsopgang, het dorpje beneden en de Bromo. Eenmaal boven wachtende op de zon was het inderdaa wel een beetje frisjes maar het was nog te doen.
Na alle foto’s, het opwarmen bij het vuur en andere genietmomentjes gingen we verder aan de wandel want we gingen de vulkaan nog van dichtbij bekijken. Met een jeep gingen we naar beneden en werden we vervolgens afgezet op een grote zandvlakte. Hier werden we meteen aangesproken door allemaal mannen met paarden, je kon er namelijk ook voor kiezen om de wandeltocht naar de vulkaan op een paard af te leggen. Maar volgens onze gids was het nog een half uur lopen dus na een twijfeling van mijn kant zijn we toch gaan lopen. In dikke mist, wat dus de rook vanuit de vulkaan was. Halverwege zat ik er toch aan te denken om toch op een paard verder te gaan, vooral toen de gids zei dat het nog 30 minuten was. (Dat zei je net ookal pannekoek. Die mensen hier hebben echt geen flauw benul van tijd joh)
Maar toen zag ik dat het heel veel ups and downs was in het zandgebied en voelde ik me er niet prettig bij dit op een paard te doen.
Na wat wandelen, klimmen en klauteren kwamen we aan bij de grootste stijle klim van vandaag; de vulkaan. Hartstlag weer in je oren,ademhaling hoog, zonnetje brand op je bolletje, kuiten die protesteren. Ja ik was blij toen we boven aankwamen. Niet alleen om net opgenoemde factoren maar ook om het prachtige uitzicht en de vulkaan. Wauw, echt wauw. De vulkaan hoorde je af en toe een beetje borrelen en de hoeveelheid rook die eruit kwam zorgde ook voor verschil in wat je vanaf de berg allemaal kon zien. Soms zag je echt helemaal niks door de mist, en andere keren was het heel erg helder.
Voor de terugweg naar beneden kon je kiezen om weer via die uberstijle trap te gaan, of via de rest van de vulkaan. Uiteindelijk ben ik met Bram het pad af gegaan en zo terug gelopen. Supergaaf om dan tussen die geulen te lopen waar de lava ooit eens doorheen heeft gestroomd. En het uitzicht was weer machtig mooi.
Het laatste stukje lopen wat alleen maar vlakte was heb ik toch met een mannetje voor een mooi prijsje afgesproken dat ik alleen op zijn paard terug naar de jeeps mocht rijden. En daar ging ik hoor, in volle gallop over de vlakte. Ondanks dat het een smal paardje was en gelijk alweer m’n binnenbeenspieren voelde trillen door deze inspanning was het wel echt kicken.
De jeep reed ons naar een restaurantje waar we ontbijt kregen in de vorm van gebakken rijst en een eitje erop. Sommigen kunnen geen nasi meer zien door de hoeveelheid die je het hier eet, maar ik had me een partij honger dus ik schoof het zo naar binnen.
Momenteel zit ik dit nu te typen terwijl we onderweg zijn naar het guesthouse. Dit ritje duurt zo’n 5 uur en derest ligt allemaal te slapen. Is ook niet gek met zulke rare tijden van activiteiten en weinig slaap. Ik heb de afgelopen 2 dagen tot nu toe ook maar 7 uur geslapen, maar ik kan niet zo goed slapen in een vliegtuig, busje, auto of noem het op, dus nu neem ik even de tijd om alvast te schrijven en met mn aftermovie verder te gaan. Plus er zit zo’n irritante piep in de auto dat het net lijkt alsof we een hele zwerm krekels hebben meegenomen onderweg. Rete irritant. Straks in het guesthouse kruip ik na een douche meteen lekker mn bedje in. Morgen worden we namelijk ook weer om 01:00 ( ja nu wel, even dubbel gecheckt) opgehaald om door te reizen naar de Ijen krater.


Ondertussen is het hier nu 5 voor 7 in de avond. Na een hele lange reis die langer dan 5 uur leek te duren zijn we aangekomen in het guesthouse. Even wat gegeten en met een soort busje naar de supermarkt gegaan. Dit busje rijdt gewoon over de weg en volgt een soort route. Sta je naast de weg en hebben ze plek dan kun je meerijden.
De supermarkt was echt de grootste die ik tot nu toe heb gezien hier, en had ook echt van alles. Van de gewone boodschappen tot kleding tot gitaren en sportspullen.
Terug met de taxi en nog even overlegd met Eveline en Helen. Dit waren de 2 meisjes van de groep en zij gaan morgen ook naar Bali en ook naar Lovina in het noorden van Bali, dus gaan we nog een dagje samen reizen. Het hostel is geboekt en derest zien we morgen wel.
Nu gauw douchen en proberen te slapen, want over 5,5 uur gaat we wekker weer en gaan we weer op pad!