Day 16. Chillen en juf spelen en my first pedicure
Blijf op de hoogte en volg Ninon
01 Augustus 2016 | Indonesië, Ubud
11:00 uur.
Vanmorgen al wat vroeger opgestaan, ik hoopte de Fransen nog even te zien om de helm terug te geven en ze gedag te zeggen.
Dus zo lig je om 08:15 al in bikini bij het zwembad te zweten en te bakken. Na mijn eerste warme douche in 2,5 week en een het ontbijtje kwam ik de Fransen ook weer tegen en heb ik daar nog even mee gechillt totdat ze weer verder op reis gingen. Vandaag heb ik ook echt even een dagje niks in de planning staan. Ik hoop dat het zonnetje zo weer terug komt en ik weer verder kan liggen bij het zwembad, want momenteel regent het hier.
Ben trouwens benieuwd hoelang ik dat niks doen vol kan houden, want het is nu pas 11 uur en ik voel nu alweer zo’n onrust dat ik dingen moet gaan doen en op weg moet gaan.
Maar ik heb voor vandaag een massage en een pedicure in de planning staan dus ik hoop dat me dat weer even wat in de chillmodus kan brengen. Och och wat heb ik het toch zwaar he.
In een hostel slapen is echt niet erg hoor, je spreekt heel veel verschillende mensen en met 9 anderen een kamer delen is even wennen maar ook oke. Wel grappig om te zien hoe verschillend mensen met hun spullen omgaan. Ik heb echt alles in mijn grote travelbag gedaan, superhandig trouwens als je gaat reizen. Je kunt er je backpack en rugtas en nog meer zooi indoen, slotje erop en je hebt alles bij elkaar en veilig opgesloten. Maar er zijn dus mensen die echt al hun spullen all over the place hebben liggen waardoor ik over schoenen, kleren, tassen en boeken heen moet klimmen om bij mijn eigen bed te komen.
Ook ben ik eventjes verwend door mijn eigen kamer in Lovina, want een plekje om je eventjes terug te trekken is er niet echt. En vanmorgen deed de electriciteit het ook eventjes niet wat er dus voor zorgde dat ik mijn laptop en telefoon niet kon opladen. Echt first world problems, i know.
En dit is echt een beetje de tijd dat veel mensen weer verder trekken en in de gemeenschappelijke ruimte zitten te wachten tot ze opgehaald worden door de taxi dus het is eventjes druk. En eigenlijk wil ik nu gewoon een ruimte waar ik op m’n bed kan chillen, alleen. Maargoed, ondertussen heb ik een stopcontact gevonden die m’n laptop en telefoon op kan laden, zijn de meeste mensen alweer weg dus zit ik hier mensen uit te zwaaien, te typen, ( erg leuk om te horen dat jullie m’n blogs zo leuk vinden en dat erop gereageerd wordt) muziek te luisteren en te kijken hoe het lekker hard aan het regenen is. Die bikini kan weer terug m’n tas in denk ik.
Er zit hier een vogel en die maakt me een geluid. Perfecte immitatie van een scheidsrechtersfluitje. En het begin van een happy hardcore nummer. Ongelofelijk wat een talent die vogel heeft.
Onderweg ben ik trouwens tot nu toe vooral veel Nederlanders, Duisters, Fransen en Engelsen tegengekomen. De meeste travelers zijn erg toegankelijk en maken makkelijk een praatje. Het is soms eventjes zoeken naar woorden of wat lastiger om elkaar te begrijpen door accenten en eigen uitdrukkingen maar je houdt je woordenschat en taalontwikkeling zo wel lekker up to date.
Ondertussen is het bijna 8 uur in de avond en heb ik er een heerlijk rustdagje alleen op zitten.
Omdat je constant mensen om je heen kunt hebben, heb ik het gevoel dat je de hele tijd ‘aan’ moet staan. Het zijn toch mensen die je niet goed/ lang kent en dat kan en vind ik ook heel erg leuk, maar als jij eventjes een chaggo momentje heb of eventjes moe bent dan heb ik het gevoel dat je toch nog leuk/ aanspreekbaar moet zijn. Daarom heb ik er vandaag bewust voor gekozen om niet zoveel mensen te spreken/ geen mensen op te zoeken. Even een dagje voor mezelf en lekker aanrommelen.
Beetje wandelen, beetje lezen, zonnen en in slaap vallen. Er lopen hier ook 3 kids rond en heb van hen de kleuren in het balinees geleerd en ik heb ze geprobeerd te leren tellen tot 20 in het Engels. Zo heb je vakantie maar kan je het toch niet laten een beetje juf te spelen. Ook het maken van foto’s met mijn telefoon en het luisteren van muziek via de oortjes vonden ze wel erg interessant.
En deze dag goed afgesloten met diner for 1. Daar raakte ik wel aan de praat met een Australische man naast me, die aan mijn accent raadde dat ik uit Nederland kwam. Doe ik zo m’n best te doen alsof ik een doorgewinterde Engels sprekende ben, is het dus niet alleen m’n uiterlijk die me verraad, maar ook mijn accent. Ach, nog eventjes dooroefenen dus. Jongens, ik kom voorlopig nog niet terug, ik heb een doel: get rid of the Dutch accent.
Maargoed na dit gezellige gesprekje waarin ik de meneer even ‘dankjewel’ heb leren zeggen in het Nederlands, wat toch altijd weer grappig klinkt uit een anderlandpersoons mond was het tijd voor mijn eerste pedicure! Dat was een leuke, nieuwe belevenis en volgens mij te zien aan mijn voeten goed nodig haha. Ze hadden het ook wel verdiend na al die kilometers lopen de afgelopen dagen en aangezien het hier natuurlijk geen drol kost verwennen we de voetjes even lekker. Dus nu ben ik de eigenaar van schone, zachtje voetjes en 10 rode nageltjes. (Dan hoor ik automatisch toch de tune van een Jip en Janneke verhaaltje op het bandje van vroeger. Anybody else?) Nu nog even relaxen en dan straks weer lekker naar bed!
Vanmorgen al wat vroeger opgestaan, ik hoopte de Fransen nog even te zien om de helm terug te geven en ze gedag te zeggen.
Dus zo lig je om 08:15 al in bikini bij het zwembad te zweten en te bakken. Na mijn eerste warme douche in 2,5 week en een het ontbijtje kwam ik de Fransen ook weer tegen en heb ik daar nog even mee gechillt totdat ze weer verder op reis gingen. Vandaag heb ik ook echt even een dagje niks in de planning staan. Ik hoop dat het zonnetje zo weer terug komt en ik weer verder kan liggen bij het zwembad, want momenteel regent het hier.
Ben trouwens benieuwd hoelang ik dat niks doen vol kan houden, want het is nu pas 11 uur en ik voel nu alweer zo’n onrust dat ik dingen moet gaan doen en op weg moet gaan.
Maar ik heb voor vandaag een massage en een pedicure in de planning staan dus ik hoop dat me dat weer even wat in de chillmodus kan brengen. Och och wat heb ik het toch zwaar he.
In een hostel slapen is echt niet erg hoor, je spreekt heel veel verschillende mensen en met 9 anderen een kamer delen is even wennen maar ook oke. Wel grappig om te zien hoe verschillend mensen met hun spullen omgaan. Ik heb echt alles in mijn grote travelbag gedaan, superhandig trouwens als je gaat reizen. Je kunt er je backpack en rugtas en nog meer zooi indoen, slotje erop en je hebt alles bij elkaar en veilig opgesloten. Maar er zijn dus mensen die echt al hun spullen all over the place hebben liggen waardoor ik over schoenen, kleren, tassen en boeken heen moet klimmen om bij mijn eigen bed te komen.
Ook ben ik eventjes verwend door mijn eigen kamer in Lovina, want een plekje om je eventjes terug te trekken is er niet echt. En vanmorgen deed de electriciteit het ook eventjes niet wat er dus voor zorgde dat ik mijn laptop en telefoon niet kon opladen. Echt first world problems, i know.
En dit is echt een beetje de tijd dat veel mensen weer verder trekken en in de gemeenschappelijke ruimte zitten te wachten tot ze opgehaald worden door de taxi dus het is eventjes druk. En eigenlijk wil ik nu gewoon een ruimte waar ik op m’n bed kan chillen, alleen. Maargoed, ondertussen heb ik een stopcontact gevonden die m’n laptop en telefoon op kan laden, zijn de meeste mensen alweer weg dus zit ik hier mensen uit te zwaaien, te typen, ( erg leuk om te horen dat jullie m’n blogs zo leuk vinden en dat erop gereageerd wordt) muziek te luisteren en te kijken hoe het lekker hard aan het regenen is. Die bikini kan weer terug m’n tas in denk ik.
Er zit hier een vogel en die maakt me een geluid. Perfecte immitatie van een scheidsrechtersfluitje. En het begin van een happy hardcore nummer. Ongelofelijk wat een talent die vogel heeft.
Onderweg ben ik trouwens tot nu toe vooral veel Nederlanders, Duisters, Fransen en Engelsen tegengekomen. De meeste travelers zijn erg toegankelijk en maken makkelijk een praatje. Het is soms eventjes zoeken naar woorden of wat lastiger om elkaar te begrijpen door accenten en eigen uitdrukkingen maar je houdt je woordenschat en taalontwikkeling zo wel lekker up to date.
Ondertussen is het bijna 8 uur in de avond en heb ik er een heerlijk rustdagje alleen op zitten.
Omdat je constant mensen om je heen kunt hebben, heb ik het gevoel dat je de hele tijd ‘aan’ moet staan. Het zijn toch mensen die je niet goed/ lang kent en dat kan en vind ik ook heel erg leuk, maar als jij eventjes een chaggo momentje heb of eventjes moe bent dan heb ik het gevoel dat je toch nog leuk/ aanspreekbaar moet zijn. Daarom heb ik er vandaag bewust voor gekozen om niet zoveel mensen te spreken/ geen mensen op te zoeken. Even een dagje voor mezelf en lekker aanrommelen.
Beetje wandelen, beetje lezen, zonnen en in slaap vallen. Er lopen hier ook 3 kids rond en heb van hen de kleuren in het balinees geleerd en ik heb ze geprobeerd te leren tellen tot 20 in het Engels. Zo heb je vakantie maar kan je het toch niet laten een beetje juf te spelen. Ook het maken van foto’s met mijn telefoon en het luisteren van muziek via de oortjes vonden ze wel erg interessant.
En deze dag goed afgesloten met diner for 1. Daar raakte ik wel aan de praat met een Australische man naast me, die aan mijn accent raadde dat ik uit Nederland kwam. Doe ik zo m’n best te doen alsof ik een doorgewinterde Engels sprekende ben, is het dus niet alleen m’n uiterlijk die me verraad, maar ook mijn accent. Ach, nog eventjes dooroefenen dus. Jongens, ik kom voorlopig nog niet terug, ik heb een doel: get rid of the Dutch accent.
Maargoed na dit gezellige gesprekje waarin ik de meneer even ‘dankjewel’ heb leren zeggen in het Nederlands, wat toch altijd weer grappig klinkt uit een anderlandpersoons mond was het tijd voor mijn eerste pedicure! Dat was een leuke, nieuwe belevenis en volgens mij te zien aan mijn voeten goed nodig haha. Ze hadden het ook wel verdiend na al die kilometers lopen de afgelopen dagen en aangezien het hier natuurlijk geen drol kost verwennen we de voetjes even lekker. Dus nu ben ik de eigenaar van schone, zachtje voetjes en 10 rode nageltjes. (Dan hoor ik automatisch toch de tune van een Jip en Janneke verhaaltje op het bandje van vroeger. Anybody else?) Nu nog even relaxen en dan straks weer lekker naar bed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
